วันศุกร์ที่ 18 พฤศจิกายน พ.ศ. 2554

“ริน” หนึ่งในตำนานขนมหวานแปดริ้ว

รินขนมไทย...ลงทะเบียน OTOP ในนามวิสาหกิจชุมชนโสธรพัฒนา...ตั้งอยู่เลขที่ 15/2 ม.3 ต.โสธร อ.เมือง จ.ฉะเชิงเทรา 24000...บริหารงานโดย คุณวิทยา คุณวรพรรณี น้อยใจบุญ สองสามีภรรยาและลูกๆเป็นผู้นำธุรกิจขนมหวานไทยของแปดริ้ว...จากสูตรขนมคุณยายทำให้ลูกหลานและญาติมิตรรับประทาน....พัฒนามาเป็นร้านขนมหวานของดีประจำจังหวัด ที่รู้จักกันมานานกว่า 30 ปี...คุณวรพรรณี หรือพี่เล็ก ผู้ประกอบการรุ่นลายคราม จะเล่าเรื่องราวของ รินขนมไทย ให้เราฟัง...

ก่อนจะมาเป็น ริน”…

เดิมพี่เป็นครู แฟนเลี้ยงไก่ ไม่มีประสบการณ์ ขาดทุนมาก... เจ๊ง...คิดใหม่ ทำใหม่ น่าจะทำขนม เพราะปู่ย่าตายายทำขนมเก่ง...คิดถึงกระยาสารท หนึ่งเก็บได้เป็นปี...สองกรอบมันเพราะไม่ใช้น้ำตาล เราใช้น้ำอ้อย...

ปัญหาน่าปวดหัว

เริ่มค้นหาวัตถุดิบ...ข้าวเม่า งา ถั่วลิสง น้ำอ้อย จะซื้อจากที่ไหน....รู้ว่าพ่อค้าไปเอาที่แพท้องน้ำ (วัดแหลม) แต่ที่นั่นเขาไปเอามาจากไหนไม่รู้...อย่างอ้อยไม่ใช่ที่ไหนก็ใช้ได้...อ้อยชลบุรี ดินทราย ร่วนใช้ไม่ได้...อ้อยวัดผาฯ (วัดผาณิตาราม อ.บ้านโพธิ์) ดินน้ำเค็ม ก็ใช้ไม่ได้...อ้อยดี ต้องปลูกดินเหนียว แถวนนทบุรี,ปทุมธานี...และต้องเป็นอ้อยพันธุ์ที่ปลูกกวนขนมเท่านั้น...ค้นหามานาน หลายที่กว่าจะลงตัว...ใช้งาที่เพชรบูรณ์ ถั่วลิสงที่พนัสนิคม...ข้าวเม่าต้องเป็นข้าวเหนียวเขี้ยวงู...กวนเดือนแปด ใช้เดือนสิบ (ประมาณตุลาคม)...แม่ค้าที่ตลาดถาม...ทำไมไม่ขายทั้งปี...เดี๋ยวขายเดี๋ยวหยุด...เลยลองกวนทั้งปี...

เหตุที่ดัง...

มีลูกค้าซื้อไปฝาก ม.ร.ว.ถนัดศรี สวัสดิวัฒน์ ท่านทิ้งไว้นาน...วันหนึ่งทานข้าวเสร็จ หยิบกระยาสารทมาทาน...แผ่นกลาง 4 ชิ้น ทานหมดเลย...ท่านเขียนลงวารสารฟ้าเมืองไทย และทางวารสารขอเครื่องหมาย เชลล์ชวนชิม ให้...หลังจากนั้นมา ก็ขายดีขึ้นเรื่อยๆ...

ทำไมยี่ห้อ ริน

สินค้าต้องมียี่ห้อ...เล็ก ชื่อโบราณ...ชื่อจริงก็ยาวไม่เหมาะสม...ลูกสาวชื่อภาวริน ริน แปลว่า ทอง...ฟังดูเย็นๆ ดี เหมือนน้ำไหลรินๆ...จึงตกลงใช้ชื่อนี้ น้องของพี่วิทยาออกแบบตัวหนังสือให้...

มากกว่ากระยาสารท...

จากกระยาสารทหนึ่งอย่าง ลูกค้าบอกมีตัวเลือกน้อย...จึงทำขนมอื่น ๆ ด้วย ทองหยิบ ทองหยอด ฝอยทอง ขนมหัวผักกาด ฯลฯ...จากที่เราเป็นเด็ก แม่มีลูก 7 คน ทำขนมกินเอง ทำให้เรารู้จักขนมต่างๆ...ค่อยพัฒนาขึ้นมาเรื่อยๆ ลองผิดลองถูก...ปรับบางสูตรที่ไม่อร่อย...สูตรต่างๆ จากวิธีตวง เปลี่ยนเป็นวิธีชั่ง เพราะตวงไม่แน่นอน...

ตลาดของ ริน”…

แรกๆ หิ้วขนมไปฝากขายตามร้านต่างๆ แถวบางกะปิ 10 ร้าน ได้ 2 ร้าน...เขาบอกติดเทศกาลไหว้พระจันทร์ ที่ได้ก็เป็นฝากขาย ไม่ซื้อขาด...ต่อมาออกงานบ่อย ขายที่งานในกรุงเทพฯ งานที่สวนอัมพร งาน ททท....ต้องปรุงตรงนั้น เอารถสิบล้อขนไป...เจอคู่แข่งเราไม่กลัว เพราะเราอร่อยกว่า...ปัจจุบันเราขายประจำที่ร้านริน มี 2 แห่ง... คือ ที่นี่ เปิดทุกวัน 07.00-19.00 น.กับที่ ถ.เทพคุณากร ขาออกจากไปไหว้หลวงพ่อโสธร เปิด 08.00-18.00 น....ต่างจังหวัด ส่งร้านโกลเด้นเพลส ,บางจาก ,เรมอนฟาร์ม...และร้านขายของฝาก กรุงเทพฯ ชลบุรี ฉะเชิงเทรา ไม่ไปไกล...

อยู่อย่างพอเพียง...

เคยคิดพัฒนาเพื่อส่งออก เริ่มติดต่อที่เมืองจีน ลองตลาด ขายไม่ดี...เมืองจีนมีขนมถั่วตัด คนไม่สนใจกระยาสารท...เคยมีพ่อค้าคนกลาง สั่งของเราไปขายที่นิวซีแลนด์...หยุดไปพักหนึ่ง นึกว่า OK ปรากฏว่าร้านเขา ทางการตรวจแล้วไม่ผ่าน...ล๊อตเดียวหายเลย...และช่วงนั้นมีข่าวพ่อค้าคนกลางหลอกลวง OTOP บ่อยๆ...กลับมาพิจารณา เราเข้าวัด ปฏิบัติธรรม ในหลวงก็บอกเศรษฐกิจพอเพียง...จึงเลิกคิดส่งออก...ลูกค้าเก่าอย่าให้หาย ลูกค้าใหม่หาเพิ่มเติม...คงไว้ซึ่งความยุติธรรม ซื่อสัตย์ต่อตนเอง ต่อลูกค้า ไม่เอาเปรียบลูกค้า เท่านี้พอ...

รางวัลแห่งความภาคภูมิใจ...

ร้านริน มีเอกลักษณ์ คือ ทำขนมไทยไม่ทำขนมต่างประเทศ...และมีการสืบกิจการให้กับทายาท รางวัลแห่งความภาคภูมิใจล่าสุด...ได้รับรางวัลคุณแม่ผู้อนุรักษ์ขนมไทยดีเด่น...จากพระเจ้าวรวงศ์เธอ พระองค์เจ้าโสมสวลีฯ เมื่อ 29 ก.ค.49...รายละเอียดเพิ่มเติมขอได้ที่ ร้านริน โทร 0-3851-3777, 0-3851-2534...หรือ สนง.พัฒนาชุมชนจังหวัดฉะเชิงเทรา โทร.0-3851-1239...

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น